Terwijl ik dit schrijf is het 10:30 en ik ben thuis aan het werk. Ik zit op m’n barkruk, een kop thee ernaast. Daar weer naast ligt m’n lijst; facturen, offertes, mail, blog schrijven, voorbereiden op een opdracht, inlezen van bijbehorende literatuur.

En ik heb welgeteld twee uur!

Maar… in mijn ooghoek lonkt de stofzuiger. Met het snoer er al uit. Plus de vaatwasser piept dat ie klaar is. Naast mij staan vier manden met was die opgevouwen moeten worden. De gootsteen moet nog worden ontstopt. Over twee uur komt een coachee. Shit, ik moet eigenlijk nog boodschappen doen, en als er nog tijd over zou zijn dan had ik zó graag nog even naar buiten willen gaan om een rondje te rennen. Anders kom ik helemaal niet buiten vandaag. Lukt ook niet.

Ken je dat? Dat je altijd tijd tekort hebt? Of als je het omdraait; dat je teveel werk hebt? Of dat je een lijstje maakt van wat je allemaal moet doen, maar nooit klaar is?

Voor velen is er de druk van moeten. Van niet rustig kunnen zitten voordat alles af is. Alles vraagt aandacht, maar niet aan alles aandacht kunnen geven. Met als gevolg het gevoel krijgen dat je tekort schiet. Naar je huishouden, naar je kinderen, naar je partner, naar je werk, naar jezelf.

Wat overblijft is een vol hoofd. Een volle agenda. Een vol leven. Wat ik zie en hoor is dat menigeen graag een tandje terug zou willen schakelen. Maar hoe dan?

Voor je het weet heb je weer een lijst:

• Minder op je telefoon kijken
• Met volle aandacht je nasi opeten
• 1 keer in de week boodschappen doen
• Tegen je planten praten
• Als je op de wc zit óók even op je ademhaling letten
• Iedere dag 15 minuten mediteren (waar je die vandaan moet halen?)
• Een vragenlijst beantwoorden over wat je nou echt wil in het leven

Oke. Dit dan niet.
Maar wat dan wel?

In voor een experiment?

Bij alles wat je doet of gaat doen, zeg je in je hoofd, of hardop:

“Ik kies ervoor om dit nu te doen.”

Kijk eens na een tijdje wat het effect is. En blijf het even stug volhouden. Niet na drie keer denken; nu ken ik het wel.

Grote kans dat er een ander stemmetje in je hoofd verschijnt die het probeert te ondermijnen, maar blijf tegen jezelf zeggen: “Ik kies ervoor om dit nu te doen.”

De afwas, de kattenbak verschonen, je 560 inboxmails opschonen, koffie drinken, wijn drinken met vrienden, niks doen, een collega uithoren over het weekend, bier drinken in je schuur met ‘langs de lijn’ op Radio 1, vergaderen, niet meedoen aan vergaderen. Kortom; bij leuke en niet leuke dingen. Dingen die voor jezelf zijn of voor anderen. Je kiest ervoor.

Het gevolg is dat je weer het gevoel hebt dat JIJ bepaalt en niet de omstandigheden. Uit ieder geluksfactorenonderzoek komt altijd weer naar voren dat mensen gelukkiger zijn als ze een bepaalde mate van controle ervaren. In deze tijd waarin we het gevoel hebben dat we geleefd worden, waarin we overspoeld worden door informatie, kan ik je dit experiment van harte aanbevelen.

Keuzes maken vraagt simpelweg meer moeite dan gewoon doorgaan.

Inmiddels zijn mijn twee uur op en heb ik alleen maar een blog geschreven. Maar ik voel me goed. Tevreden. De rest van mijn lijst krijgt een ander moment.

Ik ben benieuwd naar je ervaringen.

Laat je even weten wat het effect is? Als dat je keuze is uiteraard 🙂