1 juli 2019

Wees niet de beste versie van jezelf

Op websites, in magazines of televisie kom je regelmatig de volgende aanbeveling tegen: “Wordt de beste versie van jezelf!”

Deze wordt gebezigd vanuit verschillende invalshoeken. Coaches, dieetgoeroes, personal trainers, fitnessinstructeurs, vitaliteitsverbeteraars en zelfs de tandarts doet een duit in het zakje.

Wie wil dat nou niet? Je opperbest voelen? Of is dat toch iets anders? In dit blog wil ik het eens nader bekijken. In “Wordt de beste versie van jezelf!” zitten namelijk een paar lastige, misleidende woorden.

Laat ik beginnen met het woord ‘beste’.

Hierin zit een maatstaf besloten. De ‘beste’. Afgemeten aan wat of wie? Aan hoe je er een jaar geleden uitzag, of voelde? Als ik acht kilo meer of minder weeg, ben ik dan op ‘mijn best?’ Misschien ben ik een stuk vet kwijt, maar ben ik verslaafd geraakt aan gezond eten, overmatig sporten en een zeurderig zeikmens geworden. Controle is het nieuwe devies. Is dat dan mijn nieuwe beste ik?

Ik moet even denken aan een quote van de Nederlandse zangeres Trijntje Oosterhuis. Ze is 20 kilo afgevallen, maar zei ook in het interview: “Ik zou bijna zeggen: het is voor iedere man/vrouw goed om tijdelijk iets te dik te zijn, want dan moet je je zelfvertrouwen uit andere dingen halen, die er veel meer toe doen dan de buitenkant”.

Laat ik eens even bij mezelf naar binnen kijken. Wat als ik de beste versie van mezelf wil zijn? Minder moeten, meer creativiteit, meer playfulness en zo kan ik nog wel zeven andere dingen bedenken waardoor mijn volle potentieel beter benut wordt. Maakt in totaal; niet één maar wel tien punten waarmee ik aan de slag zou moeten voor de ‘beste’ versie. Da’s flink wat werk!

Stel dat ik met al deze aandachtspunten tegelijk een half jaar aan de bak ga. Hoe weet ik wanneer ik ze heb bereikt? Moet ik alles SMART maken? Dat is al moeilijk met één punt, laat staan met tien. Als ik er vijf gehaald heb, blijven er nog altijd vijf niet gehaald. Ben ik nog steeds niet ‘de beste’ versie van mezelf. Lastig hoor, de ‘beste’ versie worden.

Misschien nog wel het meest moeilijke aan deze verhevenheid is dat het suggereert dat al het andere minder was. Dat je verdrietige periode, of je geworstel met issues minder goed zou zijn. Dat je toen minder leuk was. Of dik. Of saai. Labiel. Een slap lijf had of te gespierd. Waarom gieten we dit in een oude, versus nieuwe ‘beste’ norm?

Oke. Maar dan. Het toetje. Het meest troeblerende, bijna bedrieglijke gedeelte van de hippe kreet. ‘Een versie van jezelf’…

Hoe dan?

Hoeveel versies zijn er dan?

Het antwoord: één. Of je er nou dik of dun uitziet, verdrietig, depressief, vrolijk, labiel of stoer doet, het maakt niet uit. Je kunt niet een versie van jezelf worden.

Je kunt je opmaken, andere kleren aan doen, afvallen, aankomen, botoxen, sociaal wenselijk gaan gedragen, maar er is maar één versie en dat ben je al. Daar hoef je niets voor te doen. Een mens, met al z’n fraaiheden en ongemakken. ‘Human Being…’

Dus nog even om het geheel een beetje overzichtelijk te houden:

  • Beste is niet altijd het beste
  • Beste suggereert dat al het andere minder is
  • Beste kan niet omdat het om meerdere lagen gaat
  • Een versie van jezelf kan niet, dat is een ‘contradictio in terminis’

 

Ik zie jou. Wees niet de beste versie van jezelf. Wees Jij.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

maaike’shersenspinsels

Nieuwsgierig naar mijn hersenspinsels en activiteiten?
Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief!

Ja, ik ontvang graag de nieuwsbrief(4 à 5 keer per jaar)